Οἱ ἀρχαιολάτρες θέλουν νὰ σπείρουν διχασμὸ στὴ χώρα

του ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Πολλὰ εἶναι τὰ δεινὰ ποὺ ταλανίζουν σήμερα τὴν πατρίδα μας. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ προσπάθεια κάποιων νὰ σπείρουν μιὰ περίεργη διχόνοια ἀνάμεσα στὸν ἑλληνικὸ λαό. Ἀπίθανοι τύποι, σφοδροὶ χριστιανομάχοι, ἀναμασώντας πεπαλαιωμένες θεωρίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν τεθεῖ πρὸ πολλοῦ στὸ περιθώριο, ἐπιχειροῦν νὰ πείσουν ὅτι δῆθεν ὑπάρχει διάσταση μεταξὺ Ἑλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ.

Διαλαλοῦν ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ξένο σῶμα στὸν Ἑλληνισμό, «κατασκεύασμα τῶν Ἑβραίων», ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὴν «ἑλληνικὴ κοσμοθέαση»! Πρόκειται γιὰ τὸ νεοφανὲς κύμα τῶν αὐτοαποκαλουμένων «ἀρχαιολατρῶν – ἑλληνολατρῶν», λὲς κι ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες -καὶ ἰδιαίτερα ἐμεῖς οἱ πιστοὶ ὀρθόδοξοι- εἴμαστε… μισέλληνες!

Δυστυχῶς εἶναι πολλοὶ οἱ ἀποδέκτες αὐτῆς τῆς ψευδοῦς, ἀλλόκοτης καὶ ἐθνικὰ ἐπιζήμιας θεωρίας. Ἄνθρωποι ἀφελεῖς καὶ ἡμιμαθεῖς παρασύρονται ἀπὸ τοὺς ἐπιτήδειους «εἰδήμονες καθοδηγητὲς» καὶ φανατίζονται ἐπικίνδυνα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἔχει δημιουργηθεῖ ἐδῶ καὶ χρόνια ἕνα ἐπικίνδυνο ὑποβόσκον ἀντιχριστιανικὸ ρεῦμα, τὸ ὁποῖο φέρει τὸ προσωπεῖο ἑνὸς ἰδιότυπου ἐθνικισμοῦ. Σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἐκφράζεται καὶ μὲ τὴν ἀναβίωση κάποιων μορφῶν, πολλὲς φορὲς αὐθαίρετων, τῆς σβησμένης ἐδῶ καὶ 16 αἰῶνες ἀρχαιοελληνικῆς παγανιστικῆς θρησκείας.

Τὸ πρόβλημα σύζευξης Ἑλληνισμοῦ – Χριστιανισμοῦ ἔχει λυθεῖ ἐδῶ καὶ 1.700 χρόνια ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι, ἔχοντας τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μπόρεσαν νὰ διακρίνουν καὶ νὰ ἀξιοποιήσουν τὶς πραγματικὲς ἀξίες τῆς πρὸ- χριστιανικῆς ἀρχαιότητας. Δημιούργησαν τὸν νέο χριστιανικὸ πολιτισμό, μὲ βάση τὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, καὶ ἐνέταξαν σ’ αὐτὸν ὅ,τι καλὸ εἶχε δημιουργήσει ὁ ἀρχαῖος κόσμος. Αὐτὲς οἱ ἀξίες ὀνομάστηκαν «σπερματικὸς λόγος», ὡς ἀποτέλεσμα τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Θεοῦ στὰ ἔθνη, προκειμένου νὰ προετοιμαστοῦν γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ἀπολύτρωση. Ἰδιαίτερα καλλιεργήθηκε ὁ «σπερματικὸς λόγος» στὸν Ἑλληνισμό. Στὸν προχριστιανικὸ ἑλληνικὸ πολιτισμὸ ἀναπτύχθηκαν μεγάλες ἀξίες, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλο ἀρχαῖο λαό.

Η ΣΥΖΕΥΞΗ

Οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἕλληνες στὴν καταγωγὴ οἱ περισσότεροι καὶ φορεῖς τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, κατόρθωσαν νὰ κάνουν τὴ μεγαλύτερη πνευματικὴ σύζευξη τῆς Ἱστορίας, τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ Χριστιανισμοῦ. Μὲ μιὰ προσεκτικὴ καὶ ἀντικειμενικὴ μελέτη τῆς Ἱστορίας μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε ὅτι στὰ πρῶτα βυζαντινὰ χρόνια ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμὸς βρισκόταν σὲ σοβαρὴ παρακμή, μέχρι ἀφανισμοῦ, καὶ διασώθηκε χάρη στὸν Χριστιανισμό.

Διασώθηκαν βεβαίως τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα ποὺ ἦταν σαφῶς ἐπωφελῆ γιὰ τὸν παγκόσμιο πολιτισμὸ καὶ ἀπορρίφθηκαν τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἢ ἦταν παρείσακτα καὶ σαθρὰ ἢ ἀντίθετα μὲ τὴ χριστιανικὴ διδασκαλία, ὅπως γιὰ παράδειγμα ἡ ἀτελὴς ἀρχαιοελληνικὴ θρησκεία, ἡ ἀνοχὴ καὶ ἐν πολλοῖς θεσμοθέτηση τῆς δουλείας, ἡ πορνεία καὶ μάλιστα ἡ «ἱερὴ πορνεία», ἡ καταπίεση τῆς γυναίκας, ἡ ἀπόρριψη τῆς ἀντίληψης ὅτι οἱ ἀλλοεθνεῖς εἶναι ὑποδεέστεροι ἄνθρωποι (βάρβαροι) κ.λπ

Προσέλαβε ἡ Ἐκκλησία τὴν ἀξεπέραστη ἑλληνικὴ γλώσσα, τὴν ὁποία ἔκαμε ἐπίσημη γλώσσα της. Ἡ Καινὴ Διαθήκη γράφηκε πρωτότυπα στὴν ἑλληνική, καθὼς καὶ τὸ σύνολο σχεδὸν τῆς παλαιοχριστιανικῆς γραμματείας. Ἡ ἑλληνικὴ φιλοσοφία ἔγινε ἐπίσης τὸ πολύτιμο ὄργανο διατύπωσης τῶν ὑψηλῶν δογματικῶν ἀληθειῶν της.

Ἀντίθετα, πολλοὶ αἱρετικοὶ ἀπέκλιναν ἀπὸ τὴν ἀλήθεια, διότι δὲν μιλοῦσαν καὶ δὲν σκέπτονταν ἑλληνικά, καθότι ἡ φτωχὴ γλώσσα τους δὲν μποροῦσε νὰ προσδιορίσει καὶ νὰ ἐκφράσει ἐπακριβῶς τὸ δόγμα (πχ. κοπτικὸς μονοφυσιτισμός). Ἐπίσης, ἡ οἰκουμενικότητα τοῦ Ἑλληνισμοῦ βρῆκε τὴν ἐφαρμογή της στὸν Χριστιανισμό. Τὸ κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ δὲν ἀπευθύνθηκε σὲ ἕναν ὁρισμένο λαό, ἀλλὰ πρὸς ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα. Ὁ ἐκπολιτισμὸς τοῦ κόσμου, ποὺ ἐπιδίωκε ὁ Ἑλληνισμός, ὁλοκληρώθηκε μὲ τὸν ἐκχριστιανισμό του!

Ἡ ὑπέροχη ἀρχαιοελληνικὴ τέχνη προσλήφθηκε, καλλιεργήθηκε καὶ ἀναπτύχθηκε πλέον μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ἡ ναοδομία, ἡ ζωγραφική, ἡ γλυπτική, ἡ ποίηση, ἡ λογοτεχνία, ἡ φιλοσοφία εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἑλληνικὴ τέχνη, ἡ ὁποία ἐπιζεῖ καὶ ἀναπτύσσεται πλέον στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ θαυμαστὸς βυζαντινὸς πολιτισμὸς εἶναι ἡ ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ κλασικοῦ πολιτισμοῦ μέσω τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Οἱ συκοφαντίες γιὰ δῆθεν «καταστροφὲς» καὶ ἡ ἀλήθεια (ποὺ κρύβουν)

ΟΙ «ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ» συκοφαντοῦν ὅτι οἱ χριστιανοὶ κατέστρεψαν τὴν ἀρχαιοελληνικὴ γραμματεία καίγοντας τὶς βιβλιοθῆκες. Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ἐντελῶς διαφορετική, διότι ὄχι μόνον δὲν τὴν κατέστρεψαν, ἀλλὰ τὴ διέσωσαν. Μοναχοὶ καλλιγράφοι ἀντέγραφαν τὰ ἀρχαῖα χειρόγραφα καὶ τὰ πωλοῦσαν γιὰ νὰ ζήσουν. Ἡ περίφημη Μονὴ τοῦ Στουδίου στὴν Κωνσταντινούπολη ὑπῆρξε τὸ μεγαλύτερο κέντρο ἀντιγραφῆς τῶν ἀρχαίων χειρογράφων. Ἂν δὲν ὑπῆρχαν οἱ μοναχοὶ ἐκεῖνοι, δὲν θὰ εἴχαμε στὰ χέρια μᾶς τὰ ἀθάνατα ἔργα τῶν ἀρχαίων σοφῶν προγόνων μας! Ἀλλὰ καὶ ἡ σπουδὴ τῶν κλασικῶν γραμμάτων ἦταν σημαντικὴ καὶ ἀπαραίτητη γιὰ τοὺς Βυζαντινούς. Στὰ μεγάλα πανεπιστήμια (Κωνσταντινουπόλεως, Μανγαύρας κ.λπ.) διδασκόταν συστηματικὰ ἡ ἑλληνικὴ φιλοσοφία.

Καταστροφεῖς τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ πολιτισμοῦ ὑπῆρξαν οἱ βάρβαροι Γότθοι, αἱρετικοὶ ἀρειανοὶ στὸ θρήσκευμα καὶ ὄχι οἱ ὀρθόδοξοι, οἱ ὁποῖοι διέσωσαν τοὺς ἀρχαίους ναούς, μετατρέποντάς τους σὲ χριστιανικοὺς (πχ. Παρθενώνας, Θησεῖο κ.λπ) καὶ ἔτσι ἔφτασαν ὡς ἐμᾶς ὄρθιοι!

Θὰ πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ σὲ ὅλους καὶ κύρια σὲ ὅσους θέλουν νὰ «βλέπουν» διάσταση στὸν διαχρονικὸ Ἑλληνισμὸ πὼς ὁ πανδαμάτωρ χρόνος ἀπεφάνθη τελεσίδικα ὅτι ὁ ἑλληνοχριστιανικὸς πολιτισμός, ποὺ προῆλθε ἀπὸ τὴ σύζευξη Ἑλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ, εἶναι ἡ κλασικότερη πολιτιστικὴ μορφὴ τῆς ἀνθρώπινης Ἱστορίας.

Τὰ ἀθάνατα πολιτιστικὰ στοιχεῖα τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος ἑνώθηκαν μὲ τὴ θεία διδασκαλία τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ προέλθει ἕνα νέο, ἀξεπέραστο πνευματικὸ μέγεθος, πρωτόγνωρο γιὰ τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος καὶ τοῦ πολιτισμοῦ, ὁ ἑλληνοχριστιανικὸς πολιτισμός, ἡ βάση τοῦ σύγχρονου παγκόσμιου πολιτισμοῦ!

Κατὰ συνέπεια, κάθε ἀπόπειρα διάσπασης αὐτοῦ του πνευματικοῦ ὅλου ἤτοι τῆς ἄρρηκτης σχέσης Ἑλληνισμοῦ καὶ Χριστιανισμοῦ θὰ ἀποβεῖ ὀλέθρια γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ τὴν πολιτισμικὴ πορεία τοῦ λαοῦ μας καὶ τὴ συνοχὴ τοῦ ἔθνους μας. Διότι χρειαζόμαστε, σὲ αὐτὲς τὶς δύσκολες συγκυρίες, καὶ πνευματικὴ ἑνότητα καὶ σύμπνοια.

Ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα: Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια
Τετάρτη 18 φεβρουαρίου 2015
ΑΡ. ΦΥΛ. 01